çamuru cıvık gönlümüz de kozalanır hüzün.
el yapımı şehirleri yağmura terkederek.
rüya kalabalığı delikten seyrettiği çocukların.
bir başınalık cezasıyla defteri karaladığında dolunay
ışığı parıldar zehrin / dişe dokunur patikalarda kayboluş.
burnundan soluyor çernobil.
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
muzafferdir kanadı çalınan rüzgar der ve gider.
bir başınalık cezasıyla defteri karaladığında dolunay
gün çeker gider.
hayalin yıkıcılığına karşı rüyanın dirilticiliği..son kelime sanırım rüyadan değildi...sanki uyanan şairin yorumuydu, mağlubiyet...ben rüyayı hayra yoruyorum..buhran evrensel olamaz..insanidir çünkü..evren insanı bir yolunu bulup reset eder..mesela çıplak gerçeği esen rüzgarlarıyla..
Ne etsin rüzgâr?
Son zar atılmadı henüz!
gözlerini seviyorum...
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta