Rüya kaçakları Şiiri - Cevat Çeştepe

/sana söylemiyorum ama yüzümü yatağımdaki boş yastığa bastırınca
çok uzağımdan bir tek tel bile olsa, saçın hala karışıyor sakallarıma…/

hani bir rüzgar eserdi kol kola yürürken, muhtemelen boğaziçinden
saçındaki bütün anarşist tellerde, isyanlar başlardı ya kendiliğinden
işte o tellerden dün gece biri, müebbet bir firari gibi rüyama giriverdi
ben bir koca gemiden taşan dalgalarda, ıslanan ayaklarına bakarken
nasıl sırılsıklam oldum ve nasıl şaşırdım bir bilsen…

*
/uyanıp bir sigara daha yakıyorum işte bunun için, o saatinde gecenin
saçın diyerek okşarken sakalımı, kokusunu içime çekmek için teninin…/

hani sigaramın dumanını üflerdim açığa doğru da, bakışının inadına
sır olup bir geminin bacasına karışırdı ya, lodosu yüksek bir havada
işte dün gece rüyama o sigara dumanı geldi, kokusunda bakışının izi
bir filikaya saklamış pusulasını da, dümenini savurmuş senin yoluna
öyle çektim ki yeniden içime, rüyada bile olsa….

*
/ve böyle yaşanmaya başlar, huysuz satırbaşları altında çıplak arzular
bahane olduğunu unutur güneş, kendini gece lambasının içine saklar…/

hani saat değil de bakınca güneş hatırlatırdı, ne kadar da acıktığımızı
ama biz sevişmek isterdik nedense, bir kenara bırakıp çatal-bıçağımızı
işte dün gece rüyamda gördüm inan ki, açlığımızın o davetkar sesini
asınca hayal merdivenlerine tırmanıp, güneşin üstüne gece lambamızı
nasıl anlatayım sana, bir keşif gibi o an heyecanımızı…

*

/bahçemdeki kurumuş dal kırılmasa ve bunu sen söylemesen kulağıma
bu rüyadan ben hiç uyanır mıydım, seni alıp kaçarak olsa da yanıma…/

hani olacak şey değil bu mevsimde, ama bazen bir sıkıntı düşerdi içime
ne bileyim kuru bir dal bütün dalları, kurutacakmış gibi gizli bahçemde
işte o soluk alamamak vardı canımın içi, dün gece rüyamda gerçek gibi
ama sakın sorma neden diye, bilirsin söyleyemem söylemek istesem de
en iyisi galiba unutmak bu rüyayı, sebebini saklayarak içimde…