ellerin titriyor
gözbebeklerin büyüyor
ve sen yalan söylüyorsun
ama sadece kendine
ölümü düşünüyorsun
korkuyorsun
bir an dalıp gidiyorsun
geçmişin tozlu sayfalarına
o mutlu olduğunu sandığın anılara
apansız anlıyorsun
mutlu olmadığını
hepsi bir rüyaydı
bir sabun köpüğü gibi
saydam ve kırılgan
patlayacak sanki heran
dokunmaya korkuyorsun
çünkü kendini
mutlu sanıyorsun
kaçınamazsın
birgün dokunuyorsun
patlıyor ve korkuyorsun
çünkü sen ölüyorsun
gözbebeklerin büyüyor
ellerin titriyor
sanki sen değil
dünya ölüyor
ama o sadece
olduğu yerde dönüyor.
Kayıt Tarihi : 7.1.2004 17:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hakan Önal](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/01/07/ruya-99.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!