Gözlerin değince gözlerime,
Gömülürdü yüreğim hep sevince
Ruhumu büyülü bir fener gibi yakardın,
Işığında doyumsuz huzuru arardım
Gizem dolu gözlerinde bazen hüznü görürdüm,
Bu masumiyetin kahrından sanki ölürdüm;
Bilmem ki düşten gerçeğe dönüşen bir umut musun?
Yoksa hayallerimin hayali görünmez bir ruh musun?
Sen ki hep yeniden hayat bulduğum biricik dünyamsın,
Uyuyup da uyanmak istemediğim en hoş rüyamsın…
Kayıt Tarihi : 30.6.2015 14:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Baykan Gürel](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/06/30/ruya-938.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!