Gecenin dördünde uyandım.
Geçmişimi sandıktan çıkardım.
Suretlerin her birine derin derin bakdım.
Zaman su gibi akmış.
Kimisi her şeyini ortada bırakmış.
Kimisi sanki ebediyen yaşayacakmış.
Bedenleri göçenler varmış.
Ruhları ara sıra uğrarmış.
Saatlerce sohbete dalarmış.
Bazılarının kapıları birbirine bakarmış.
Fakat ne bedenleri, ne ruhları kalmış.
Kalplerinin kapıları, doğarken kapanmış.
Çoğunluk dünya telaşına dalmış.
Geçim korkusu herkesi sarmış.
Hayata toz pembe bakanda varmış.
Artık rüya’dan uyanmalı,
Geçmişi sandığa kaldırmalı.
Çocukları okula uyandırmalı.
Kayıt Tarihi : 28.12.2012 14:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bülent Albayrak](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/12/28/ruya-846.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!