Garip bir rüyaydı gördüğüm.
Yağmurlu bir gün.
Sen bir ağaçmışsın.
Köklerini toprağın derinliklerine salmış.
En sevdiğim meyve en yüksek dalında.
Öylesine çekici, edalı…
Dayanamadım birden.
Uzandım
Kendime çektim dalı…
İşaret parmağımın yumuşaklığı
Tam değmek üzereydi ki
En kırmızı yerine,
Maviliklere attığı adımlarla
Güneş doğdu rüyanın üzerine…
Sen güneşin sıcaklığında
Bende yağmurun ıslaklığı.
Kalakaldık
Aydınlığın ortasında…
Kayıt Tarihi : 13.8.2011 16:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nazif Çavdar](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/08/13/ruya-777.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!