Rüya Şiiri - Onur Abdik

Varlığınla huzur bulmadım ki yokluğuna üzüleyim,
Sen bende olmadın hiç,
Hiç dostça bakmadın,
Ellerim boştu, öyle kaldı hep,
Sen dönüp bakmadın...
Sen hiç varolmadın ki, yokluğunu bileyim...

Bir sızısı dahi geçmedi yüreğinden eminim,
Aklının köşesini bile çok gördün bana,
Bir sıcak gülüşten mahrum,
Yalnız bir yokluğa ittin beni, duraksamadan.
Sen hiç doğmadın ki günüme, seni bitireyim...

Gülüşlerinde sahteydi, gözyaşların gibi bilirim,
Sesindeki titreme aldattı beni, tıpkı ellerin gibi
Öyle ince ve narin.
Sözlerinde yoktun sevdamın, gönlümden kaçtın
Hep uzaktaydın...
Sen hiç varolmadın ki, yokluğunu bileyim...