Rüya Şiiri - Adem Eyüpoğlu

Şaşkın gözleriyle baktı imparator Constantin,
Sırma saçlı kızlarına şarap hazırlamalarını söyledi.
Bugün benim için içecek herkes.
Bulutların üstünden süzülüşlerini seyretti yüzyıllarca,
Yeşiline yeşil, misafirlerine misafir ekledi Constantin.
Megara'lılar, Halkedon’da aşklarını toprağa işlediler.
Topraklar tarlalara, binalar surlara dayanınca;
'Bizantion” diye bağırdı küçük bir kız.
‘Anne sonunda geldik burası Bizantion’
Kimsenin paylaşamadığı büyülü şehre.
Hasretler ilmek ilmek dokundukça
Gurbetler sancak sancak açıldıkça
Ulaşırmış insanlar,
Ve deniz yoluyla geldi,
Zeytin dalından kendine taç yapan adamlar.
Kültürün, sanatın, medeniyetin Constantinopolis’i dediler buraya.
Güneş saçlarını, deniz mavisi gözlerini gören koştu koştu koştu.
Âşık olan bir daha ayrılamadı ve şehrin surları dibinde can verdi
Dur,
Barbar ruhluların tahrip ettiği şu güzele bir bak.
Jüstinyen, ruhuyla okşadı Ayasofya’yı
Karşısına geçip, ‘çok güzelsin’ diye seslendi
Ama sonra;
Sasani’si, Avar’ı, Bulgar’ı, Arab’ı geldi kuşattı.
Kimi zaman Ruslara boyun eğdi
Kimi zaman da yoksulluk ve kimsesizliğe,
Constantinopolis’ten güneş kızıl kollarını çekerken geldi Osmanlı,
19’unda Fatih,
Yeni bir gelin gibi koynuna aldı İstanbul’u
Batan bir güneşi ellerinden tutup kaldırmıştı Sultan,
Herkesin düşlediği,
Ama bir türlü göremediği o rüya,
Evet o rüya küçük bir çocuğun düşlerinde gerçekleşmişti.
Ayasofya’ya kardeş Sultanahmet’le geldi.
İki âşık gibi atışırlar gece ve gündüz
İşte bu yüzdendir ki,
Kimi zaman göklerdedir aradığınız
Kimi zaman ise ‘Rüya’larınızda.