Mevsimlerden bir mevsim, ne yaz ne de güz
Önümde ağlattığım inleyen bir yüz
Taş duvarlar ve uzun, çileli yollar
Bir zerre medet için uzanan kollar
Çaresizce yalvarır merhamet diye
Kan, zulüm ve ızdırap ona hediye
İnip basamaklardan kaçar da benden
Kim bilir kime gider o narin beden
Bir canavar ardından kovalar onu
Git, git bir garip zindan bu yolun sonu
Bir zehirdir kanında onu çürütür
Şehvet! Onun ardından beni yürütür
Sonunda yüksekte ve garip bir mekan
Pencerede parmaklık, taştan bir zindan
Beni görünce korkan, ürkek bir kadın
Soramadım 'Sen kimsin ve nedir adın? '
Neydi sana hıncım ki kaçırdım seni
Ah ben! Nasıl incittim bu zarif teni
Kapkara bir hırka ve uzun bir asa
Ben muhtacım, ben hiçim, yokum hülasa
Hapsettim ben rahumu karanlıklara
Ben, ben dediğim bir bahtı kara
Her seferinde pişman ve hep perişan
Bırakmıyor zalim nefs ölüyor vicdan
Tersine çıkarmış hep rüyalar güya
Acep neye delalet bu girift rüya
(2007)
Kayıt Tarihi : 11.8.2009 22:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair Hususi](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/08/11/ruya-630.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!