Başımı koyunca gece yastığa
O pencere açılır ilkin oldukça küçük
Koklarım esen yeli yavaş yavaş
Gözlerim küçüldükçe pencere büyür.
Sihirdir gerisi kat kat düğüm
Perdeler sıyrıldıkça alem görünür
Anlatılmaz ki, anlatsam bilmem nasılsa
Ölenler dirilirken diriler ölür.
Aşinadır, rastlarım uçsuz hudutta
Ömre müptela nice canlara
Kimi düğün eder kimi yasta
İpek giymiş kimi kimi paçavra.
Kişneyen at olur çarpar yüreğim
Kolay mı, ölenlerle aynı yerdeyim
Ürktüğüm vuslatın her bir sathında
Benden ben doğar bilmem nasılsa.
Hazzına doyamadan vakit daralır
Zemberek boşalır sona dayanır
Rüyamı bölerken saatin sesi
Yolculuk biter ruhum sızlanır.
Küçülen gözlerim güneşle büyür
Açılan pencere tekrar küçülür
Düğümler çözülüp sihir bozulur
Perdeler iner bir bir alem dürülür.
Rengarenk düşler döner gerçeğe
Kabus olur sabah çöker üstüme
Diriler dirilirken ölenler ölür
Aslına döner alem bende kendime.
İstanbul...
Suat UğurluKayıt Tarihi : 8.6.2009 11:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
cok guzeldi siiriniz.
tebrikler...
ZOR BİR ŞİİR....
SELAM VE SAYGILAR....
TÜM YORUMLAR (38)