Yumuşak ve sımsıcak bir el,
Sabahın karayeline
Kendini koyuvermiş simsiyah saçlar.
Ve arasından sızan masum bakışlar.
“Dur, anlat! ” diyorum dinlemiyor.
Bir şeyler saklıyor
Minicik dudakları arasında.
Her kıvrımında yüzünün
Bazen damlaları saçılıyor hüznün
Bazen neşe dağıtılıyor.
Yine de olmuyor, hatırlayamıyorum.
Duyduklarım yankısı sadece ince bir sesin
Anlam veremiyorum,
Yoksa o sen misin?
Kayıt Tarihi : 12.12.2008 14:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!