Sabahın beşinde
Buluştu başım yastık ile
Ne kadar geçti bilemiyorum
Kendimi buldum baş ucunda
Eğildim öptüm anlından
Bir gülümseme gördüm dudağında
Öptüm o gülümseyen dudağından
Uyandın fırladın yatağından
Kucakladın
Sımsıkı sardın
Sanki yıllardır görmediğin
Ve uzun yılların özlemini
Çıkartıyordun
Bir daha bırakmayacakmış
Gibi sıkıyordun
Öptüm yine anlından
Bir müzik duydun sakinleştin
Kahve ikram ettin
Bir sonsuz yağmur yağsa
Diyordu şarkıdaki sanatçı
Tuttum elinden kaldırdım
Başın omzumda
Başladık dans etmeye
Sanki orada yoktun uçuyordun
Müzik sustu ayrıldın kollarımdan
Uyandım rüyadan
Kayıt Tarihi : 21.9.2008 03:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysel Karani Tabak](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/21/ruya-532.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!