Rüya.. Şiiri - Aslı Şahin

zamanı geçiştiriyorum yine.
kalemler üstünde ağırıyor gökyüzü..
dağları kovalıyorum pencerelerimden..
salt gökyüzü istiyorum..
ve güneş..

tüm renkleri siliyorum tek tek

önce yeşil..
menekşemi solduruyorum ki kör olsun toprağı..
toprağını süpüreyim kahve renginin yokluğunda..

sonra kırmızı ne varsa
aşka ve gelinciklere
hatta karanfil ve güllere dair..
tek tek vuruyorum boyunlarını..
giyotin masası kan revan..
kanı katıyorum güneşin buluttaki yansımasına..
kızılı alevlendirip saçlarımda sürüyorum
ve her bir telini sigaramda yakıyorum..
zor oluyor yolculamak kırmızıyı..
bulutlarda gölgesini bırakıyorum

sonra..

sonra siyahlar kalıyor
ki biriktiriyorum tek tek her birini..
tohuma dönüşüyor siyah
tohum gökyüzünde yerini almak üzere bekleşiyor
sis denen toprağın altında..

karikatürler çiziyorum
tüm renklerini gizleyerek evrenin

denize döküyorum tüm nükleer artıklarını ömrümün..

ateş lazım
petrol lazım
sen lazımsın diyorum
kibrit niyetine

sokak çocuklarını yokluyorum
minicik bebeleri ekliyorum üzerlerine
her birine birer anne bulup söküyorum lekelerini birer birer tuval üstünden

neşelerini
hüzünlerini
derilerini
ve kederlerini soyuyorum insanların..
ta ki çırılçıplak kalana kadar..
çıplaklıklarında umutlar besliyorum.
küçücük karton kutuda beslediğim sineklere benziyorlar
ve birer birer ölüyorlar renksizliklerinden..

evrim olsa gerek (?)

sonunda..
işte gökyüzü..
hala bir şeyler eksik..
hala bir şeyler fazla..
kendim..

koca bir bulut üzerine yerleştiriyorum kendimi..
ve yağmura dönüşene kadar döküyorum içimi..
kendi yağmurumda ıslanıyorum..

ter içindeyim..
uyanıyorum..
yastığım ıslak..
sen yine olmuyorsun..

ara ara yokluyor şizofren nöbetlerim
yokluğunda gökyüzünden başka her şeyi siliyorlar
sen diye..
bu kadar mı bedellendin her şeye?

10.04.2008