Rüya Şiiri - Beyrut Behram

Gözsüz gördüklerim aynası mıydı kendimin
İçine deniz dolmuş fanustan tiyatroda
Sonsuzluğun piyesi sahnelenirken demin
Sanki balık tutuyordum yasaksız kadroda

Dipsiz denizlerde bir müjdeci sarı balık
Sudaki aksimi izliyor saydam nikaptan
Ufukta kızıl güneş ararken kalabalık
Maviliğe dümen kırıyor kılavuz kaptan

Su kurbağasının bacaklarında bir ateş
Koştukça iz kalıyor yeşil elbisesinde
Gemide boz renkli güvercin onunla kardeş
Onu yakalamak istiyor kıvrak sesinde

Dinleyin, dinleyin fısıldayan dalgaları
Nasıl da kucak açıyor zamanın ritmine
İnsanın ve zamanın eskimez kavgaları
Kederden bir dekor oluyor onun resmine

Atlasam suya bir hışımla hiç düşünmeden
Dayanır mı kulaçlarım o gemiye kadar
Yetiyorsam eğer yalnız başıma düşmeden
Toplumun yükü neden benimle alakadar

Başımın tepesinde cam kabuklu salyangoz
Mekansız seferlerimde biricik pusulam
Bana bir tekne icad et bin yıllık marangoz
Sonsuz uçlardan çağırıyor beni heyulam

Maveradan sis perdesi çöküyor geceme
Bekliyor beni ufukta gözüken o gemi
Bir kızıl yıldız ışık tutuyor bilmeceme
Dalgaların üstünde buluyorum dengemi

Uyanmayı istemem bu kısacık rüyadan
Ulaşabilsem ya güvercinin sahibine
Sorsam ne istiyormuş bu ölümlü dünyadan
Ölmeden nasıl da varıyorsun gaibine