Boz kurtlar ulur tepelerde;
Sen ahşap evde yalnızca.
Dağlar sessiz ve ıssız,
Rüyana girer korkarsın.
Yalnızlık işlemiş yüreğine;
Şevkat beklersin insanlardan.
Duygular götürür seni,
Acı rüzgârların estiği dağlara.
Kar tipi bir taraftan,
İyice şaşırmışsın ne yapacağını;
Hele aklına geldiğinde bahar,
O şen şakrak seslerinle şarkıların;
Çarpardı kayalara...
Dağlardan, tepelerden sesin gelirdi;
Kulağına.
Genç yayla kızlarının salıncağında;
Umursuzca sallanışın geliyor aklıma.
Şimdi ise, kar yağmış o salıncaklara.
Boz kurtlar uluyor şimdi;
Sesinin geldiği kayalarda.
Zikzaklı geçsede ömrüm,
Çok şükür, korkma ben varım hayatta..
Noter n. 3616
Ahmet Berat ÜnalKayıt Tarihi : 7.12.2007 20:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gönül bahçemden sesleniş...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!