-yormayın rüyaları, yetişemiyorlar uykudan uykuya-
Rayından çıkmış tren, ıslığını kovalıyor.
Daldığı ormanın yeşili ürküp kaçıyor.
Bir dağın eteğine yığılıyor,
Yeşilsizliğinden yorgun orman.
Bir telaş ovada, ıssızlığı kayıp.
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta