Rüya Şiiri - Cihat Öncü

Yemyeşil bahçe içerisinde ağaçlar ve kuş sesleri
Vede mütavazi tek katlı bir ev
Seherde horozun feryatlarıyla uyanıyorum
Buz gibi berrak sudan sımsıcak abdest alıyorum
Hakka yöneldikten sonra mutmain o dimağla
Ve huzur dolu sineyle bahçeye çıkıyorum
Karşı minik derenin çıkardığı şırıltılar
Ve kuzuların me'leri ahenkle
Sanki konser veriyorlar katıksız
Sütümü ve yumurtalarımı temin etmiş
Benim güzide, günahsız, vefalı dostlarım
Birde has bal olunca doyumsuz bir kahvaltı
Gıdalar huzur oluyor, huzursa gıda
Bembeyaz namaz örtüsüyle bir melek
Nur saçıyor karşıdan, gözümü alıyor
Evet annem her sabah olduğu gibi
Seccedesini dürmüş tebessümle bakıyor
Manevi lezzetler ruhumu okşuyor
Dahası mutluluk dahası huzur dahası sevinç
Derken bir korna sesi sanki çarpıldım
Sanki ezildim, sanki sürünüyorum
Yoksa yoksa diyerek gözümü açıyorum
Kireçli tavandaki kasvetlik, soğukluk
İlk tokadı atıyor mahsunlaşan ruhuma
Belki bir serinlik bulurum diye, endişeyle
Cama koşuyorum ve perdeleri aralıyorum,manzara;
Dumanlar arasında kaybolmuş cadde
Binalar arasında boğulmuş güneş
Vede yapayalnız ben...
Şaşkın şaşkın annem nerede diye düşünürken
Bireden çöküşle giyiniyorum özensiz
Ezile büzüle bir minübise biniyorum
Şerit gibi geçenler cadde ve insanlar değil rüyam
Hüzünlü gözlerim uzun ama matemli selvileri arıyor
Evet annem hemen orada sessizce yatıyor
Belkide hoşgeldin oğlum diyor ama duymuyorum
Hadi anne kalk gidelim, beraberce yeneriz diyorum
Kirlenmiş, sevgisiz, samimiyetsiz dünyayı yeneriz diyorum
Bu seferde o duymuyor ki cevap gelmiyor
Ağlıyor ağlıyor aşağıda kalan şehre düşmanca bakıyor
Ve umarsızca yöneliyorum
Vızır vızır geçen arabaların tozlarının kirlettiği
Gözyaşlarım eşlik ediyor zorlanan ayaklarıma....