Rüya Şiiri - Mehmet Elçin

haklı olabilir dünya
bundan korkuyorum
çok zaman geçmedi yalnız kalalı
soğumadı bedenim henüz
karşıma alamam aşka ait başka kelimeleri
barıştım, kendimle yine,
yeni bir yüzle çıktım aynaya
başka zamanlarda yaşamış
aç kalmış ve uykusuz
gündüzü bitirmeden geceye geçmiş çocukların sesleri geliyor kulağıma
kalbini tarla süren öküzün omzundaki pulluk gibi hissetmeyi bilmek
uğruna ölümler yakacak sevdalar bulmak hayali
hepsi
yada hiçbiri çare olmuyor karşıma almaya sesleri
umum yerde bağırıp susmak istiyorum
kimse duymasın diye
omzuma alıp sesimi yürümek istiyorum kalbime
çökük omzuma

saat kaç?
bu saatte sahibi yok aynaların
aynalar yalnız
ve perişan
ve görgüsüz
susuz kalmak istiyorum
yürürken dağlara kana kana
su bulmak ve kana kana içmek
karşıma çıkarsa sebili kefaletimin
yüz çevirip omuz silkmek.

başat bir ömür geçmeyecek
sezgilerim doğru olabilir
korkuyorum bundan da
şafağı almak için hiçbir kefil bulamayacağım
hiçbir hesap sorulmayacak benden utanmadan
kasketimi savuran sabah rüzgarı
soğuk olmayacak eskisi gibi
sıcak olmasını da beklemiyorum
ben sadece geçmişi özlüyorum.

o kutlu serinliği toprağın
kutsal derinliği
kimi çağırsa uzaktan
gelip yanaşmayacak
kemikler sızlayıp doğrulmayacak
kimileri aç kalmış
kimileri öç almış
kalkıp diyar diyar gezemeyecekler
beşiğini kaplumbağanın köşkü zannedip
elinde değnekle ters çevirmeyecek,
üşüyecekler
kışlar geçecek ve yazlar
toprağın üstü bedensiz kalıncaya dek
gök kararacak, canlar tükenecek
yalnız, yalnız olanlar kalacak
baharın ruhi kokusu yeniden oynatmayacak yürekleri
gönüller duasız
hasretler ah çektirmeyecek.

karıncalar bile bekler ölümü
o karıncalar
karıncalar gibidir insanlar
hayali bedeninde kalmış
ne demekse?
kirli bir dünyadan başka bir yere gitmek.
rüya, çektiğimiz işkence, bu ömürden sayılırdı
hayat, toprağın üstündeki gözenek
kelimeleri hapsettik oraya
hasletleri de örttük
başka olduk henüz ölmeden
ölünce başkası mı olunacak?
susunca kendi olduğumuz gibi
susayınca kendi olduğumuz gibi

insan!
bitiyor onun karanlık yalnızlığı
sonuna geliyor macerasının
buraya kadarmış, haylazlığı
sonunu bilmeden bitiriyor kendinde
özünü mirasının.

Mehmet ELÇİN
22 Mart 2007 Perşembe