seni gördüm biliyormusun
dün gece rüyamda..
sen melek oluyordun
kanatlanıyordun gökyüzüne
gel diyordun gel
nereye diyorum gel diyordun
senide yanıma alacam
gel hadi diyordun
bense yakut gözlerinin içinde kayboluyordum
elleriimi uzatıyordum sana doğru
sen tutuyordun ellerimden
kanatlanıp uçuruyordun
efet dedim işte bu
uçmak ne güzel bir duygu...
sen daha önce neredeydin..
madem kanatların vardı
neden hep bekeledin uçamadın..
ya boş versen bunları
gideceğimiz yeri düşün diyordun.
gidiyorduk arşın tabakalarını aşarak
gözlerin parlıyordu yıldızları kıskandırarak
bana baktığında beni mutlu ediyordun
ve birden saat çaldı
elllerimi bırakıyordun
ben düşüyordum gözlerinden
düşüyordum sensiz boşluğa
bırakma beni diyordum..
vaktin geldi bedenine dön
ruhun esir kalmasın bende..
yine geleceğim rüyana..diyordun
ellerim boşlukta ellerini arar gibi..
sabahın beşi şehir sessiz
şehir sensiz..senden tek iz..
uyanmışım kanter içinde
Kayıt Tarihi : 28.11.2006 22:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!