Rüya Şiiri - Muharrem Çetinkaya

bir rüya gibiydi beraberliğimiz
sabaha karşı
acı bir sirenle uyandırıp
kirli vagonlarında tertemiz duygularımızı
yükleyip götüren
ayrılık treninin
canhıraş bağrışına kadar…
.
sensizlikte düştüm yollara
umudumu bir karıncanın sırtına yükleyip,
yalnızlığımda zaman
kaplumbağa adımları gibi ilerlerken
bir tavşanın kulaklarına bağlayıp yolladım
“O yaşasın” diye
yaşayamadığım tüm hayalleri
dağlar ardındaki sevgiliye…
.