Hiç bir rüyam ulaşmadı sabaha,
Hep uyandırıldım gece yarısı
Yalvardım huzur diye,Allah'a,
Ruhumu yerinden sarstı birisi...
Dedim kimsin sen? necisin?
Dedi Azrailim sonun geldi.
Desene ruhumdaki son acısın,
Uğraşma boşa,o zaten öldü.
Dinlemedi beni,çekti kılıcı,
Sapladı sinemin orta yerine.
Anladımki o bir can alıcı,
Sesim gömüldü en derine...
Tenimden soğuk bir ter boşandı,
Gözlerim fal taşı,çenem kaymış.
Anlamadım bu nasıl yaşandı.
Uyandımki bu bir rüyaymış.
08.03.2006
Haydarpaşa/İST
Kayıt Tarihi : 4.4.2006 17:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmail Avcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/04/ruya-245.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!