Rüya Şiiri - Sibel Kaş

İstanbul hiç bu kadar
dağlık, taşlık olmamıştır
Öyle inişli, çıkışlı kayalar ki
Hem çok uzak hem çok yakınsın
Hemde üstünde yürüyorsun
Dağı taşı delen otlara basmadan
İstanbul'da o kadar çok yer gezdim ki
Hiç birinde masa yerine sıra yoktu
Ne randevu ne rezarvasyon
Yerim belliydi sanki
Otuduk sanırım birkaç kişi
Işık, ışık vardı hala gözlerimde
İstanbul hiç bu kadar sarsmamıştır
'o geliyor' deniyordu kulağıma
O nasıl yürüyüş, nasıl endam ki görmedim gelişini
Mutluluktan olsa gerek
Bir tutuşu vardı ki elimi
Beş parmağıyla sımsıkı
İstanbul'dan hiç bu kadar umarsız kaçmamıştım İstanbul'a
Biz ve sokaklar
Sıralı dükkanlarda tanıdık simalar
Yitiğim vardı anlatmaya çalışıyordum
Yanıbaşımdaydın beş parmağınla sımsıkı
Ama rüyamda bile duymuyordun beni