Rüya- Şiiri - Ahmet Cemil Atay

Rüya-

Gök kafeste beşiğini sallıyor bu sabah Azrail, gözlerinde hiç hayal kurulmamış keskin anların kuru soğukluğu,
Sinsi gülümsemesi gökkuşağı gibi zaman dilimlerini rengârenk boyuyor, bir ölünün çürümüş dudaklarında bir ağıt yankılanıyor sıcak bedeni soğuk toprakta can çekişirken
Simsiyah pelerini kan kırmızısına çalıyor şeytan suretin bugün o da muzdarip, önünde günahkâr dostların son yolculuğu, ilerde sulardan yükselen bir mahşer
Pişmanlık uçsuz bucaksız tepelerden doğuyor bugün şeytanın yüreğine, hüzün Nuh tufanıyla iniyor güne
Latif kokular yayılıyor mezarlıklar üzerine bugün, bugün korku nakış nakış işliyor ölüm ertesini önünde hüzün
Elinde asası yaşlı bir adam ölüm meleğine sokuluyor buruşuk teninde kırık bir tebessüm
Yalnızlık dört bir yandan bin bir yataktan ölüme sokuluyor nehirlerin denize sokulduğu gibi
Güneş gözleri kör edercesine aydınlık bugün, yüzler gecenin en kesif anındaki kadar karanlık
Bir melodi doğuyor bin bir çalgıdan bin bir gecede, Habillerden ve kabillerden kurulu yüzyıllar destan destan deriden yazılıyor – melekler dikte ederken
Ruh bedenle olan hapsinden soluklanıyor, kelimeler kana bulanıyor bugün ve bugün yarını sorgulamıyor artık
Denizler ardından bin yıllık yolcular keder hüzün ve aşkla yüklü ölüm gemileriyle doluşuyor hayallere
Bir yaşlı adam artık tozlanmış ambarlardan onu heyecanlandıracak ölüm tozlarının hasır çuvallarda sunulmasını bekliyor nerde olduğunu farketmeden
Güzel bakışlı kadınların ve bin bir ülkeden şehre sokulan o ruhların çaresiz mabetlerde mahpus halleri geliyor gözlerinin ucuna
Bin bir katlı kuleler ve bin bir deve yüklü vehimler ile milyarlarca çıplak beden kamburlarıyla bir yere yürüyor
Silik bir hayalin izinde bir deli elinde zamanı ufalarken hayallerden bir zarif detaya uyanıyor
Ölüm mırıltısı dudaklarında güzel bir kadına altından gözyaşları sunuyor,
Ve kadın kuleden pırlanta dişlerinin pırıltısı güneşe uzanırken ölüm diyarına altın saçlarını uzatıyor