Gökten yere yağmurlarla birer birer melekler indi
açtım kapıyı pencereyi, hepsi girebilsin diye içeri,
içlerinden biri çekip,gökyüzünde eliyle gösterdi seni
bu ruh yükseldi yanına, alemleri senle beraber gezdi.
Bu dil,'bunca zamandır nasıl dayandın' dedi
gözlerinden anladım,bu sevgi sende çoktan bitmişti,
diyemedin; yüreğimin gıdası asıl senin sevgindi,
utanıp çevirince başını,bu gönül aldatıldığını sezdi.
Derken elin,tenimin tanıştığı ilk ve son eldi,
döndüm baktım arkama,suretin uçup gitmişti,
bana seni gösteren melek'o sadece seni sevdi'dedi,
hıçkırarak ağlayınca,annem dedi'kalk,rüyaydı geçti bitti'.
Kayıt Tarihi : 22.11.2004 19:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!