Rüya Şiiri - Sibel Orcan

Gözlerimin gördüğü bir rüya olsa gerek
Güzellik karşısında şaşkına döndü yürek

Yemyeşil ovalarda beyaz yılkı atları
Gümüşten toynakları, ipekten kanatları
Narin bel kıvrımında taze buğday başağı
Dağların arasında göründü gökkuşağı
Koşuyor esmer tenli küçük bir kız çocuğu
Simsiyah saçlarında pembe gül tomurcuğu
Ardından baka kaldım dakikalar boyunca
Ve aniden kayboldu ırmaklar uyuyunca
Başucumda yıldızlar, gözbebeğimde mehtap
Uzandım çimenlere, elimde adsız kitap

Çevirdim sayfaları önsözünde bekleyen
Bitmeyen bu romanın on yıllık konusu ben

Kapattım gözlerimi hava yosun kokusu
Birdenbire değişti tabiatın dokusu
Ne kum var etrafımda ne de dalgalardan iz
Ayağımın altında çarşaf gibi Akdeniz
Yürüyorum üstünde, etrafımda martılar
Turkuaz gözlerinde raks eder parıltılar
Kocamış belleğime kaydederken her ânı
Berrak suyun dilinde denizkızı destanı
Kirpiklerimden öptü sabahın serinliği
İçine doğru çekti hayatın derinliği

Renkten renge boyandı güneşin doğduğu yer
Hiç bugün olur muydu, dün olmasaydı eğer?