Rüya. Şiiri - Kemal Müftüoğlu

Bu sabah çok güzel bir rüyayla uyandım.
Yıllar önce kaybettiğim annemi andım.
Çok mutlu yaşıyordu rüyamda
Bir huzur dünyasına girdim o anda.

Anlatılması zor bir duyguyla sarsıldım.
Bir anlık bu rüyayı o an hakikat sandım.
Adeta gerçek gibi konuştuk ordan burdan
Oysa ne çok yıl geçmiş vefatının ardından.

Biliyorum ki rüya birkaç dakikadan az
Ne olurdu o anda zaman dursaydı biraz.
İnanın mümkün olsa bir daha uyanmazdım
Orda kalmak uğruna nefes bile almazdım.

Ne yazık ki bu güzel rüyamda çabuk bitti
Çok kısa mutluluğum birden kaybolup gitti.
Bir garip tesellinin yerini hüzün aldı
Yıllar süren hasretim yine benimle kaldı.