Rüya Şiiri - Mehmet Bildir

Öyle nedensizce üşüyorum,duygusunu yasayamadigim bir sevgide kendimi kaybetmişim ki,hiç bir şeyin farkında bile değilim,
Gecenin karanligina aldırmadan sağıma soluma bakmadan,doğruyu yanlışı bilmeden kendimden onca parçalar vermişim,
Duyuyorum,hisediyorum,görüyorum umursamıyorum nerden geldim,nereye gidiyorum,
Yandigimi,islandigimi,düşler gördüğümü hatırlıyorum ama cesaretim yok anlatmaya,
Bazen savrulurken bir rüzgardan saclarimin hissetigi herşeyi tenime dokundugunu seziyorum,aldırış etmeden gözlerimi kapatıyorum gecenin siyahina,

İçimde kocaman bir boşluk var,milyonlarca sesin arasında ağzım bıçak açmıyor,kulaklarım bile işitmiyor hiç bir şeyi,
Yediğim yemigin tadı yok,otordugum masa kirli,kaldığım odam bile penceresiz,elimdeki gazatete sadece boy boy mezarlar mevcut,saksıdaki çiçekler çürümüş, içim sensiz dışım sessiz,
Sadece bir üşüme hissi,bir damla gözyaşı,askıda duran yıllarca giymedigim paltom,corabimin bir tanesi delik,ayakabilarim su alıyor,ıslanıyor bedenim,

Bulaşıklar hala tezgahta,küf tutmuş sol yanım,paslanmış kapılarım,muhabet kuşum kafesinde haraketsiz,ben sadece yanlizligi hisediyorum,onlarca ekmek dolapta taş kesilmiş,ışıklar sönmüş,sular kesilmiş,mevsim kış,sadece ellerim uçları kırmızı,yanaklarım al kirpiklerim gozlerime batıyor,avizemin lambaları yok sadece sallaniyor, kendimi göremiyorum aynada,elektrikler kesilmiş,
Soba yanmıyor sadece üşüyorum bedenim değil elbiselerim soğuk,

Kapı çalmıyor kimse gelmiyor ses yok çocuklar yok sen yoksun,rüzgarın sesi kalbimde fısıldıyor bedenime,
Olurda bunlarında unutursam kaygilanirsam konusamazsam,bilki sessizce ayrılıyorum bilmediğin bir düşüncenin ardında,
Çiçekler solmuş ,ağaçlar çıplak kalmış dışarda fırtına var benim kalbim üşüyor,
Sinsice yaklaşan korkularım var,derinliğe hapsolmuş dusuncelerim,
Ses yok,çocuklar oynamıyor sadece hayal görüyorum,sen yoksun,tozlanmış bir fotoğraf bir gamzen birde kaybolmuş ben

Kendimi dışa vurmaktan okadar korktumki,anlamsız sahneler,radyoda aklımda cikaramadigim şarkı,kagittaki şiir elelrimin tutugu kırık kalem herşey bir yere dağılmış,sildikce soyutlasan hayallerim,somutlasan sen ,
bir satır,bir sözcük ,
bir nota sonrası sen gerisi boş bir karanlık.
Bir bulut ve damla
Bir ses ve rüzgar
Bir düşünce ve beynim
Beyaz ve siyah
Masvamavi gök yüzü
Çocuklar ve sen
Giden ben kalan umutlar
Bir rüya ve alacakaranlık
Köprünün sonunda düş kiriklariyla inşa edilmiş bir dünya,
üşüyorum kalbim değil nefesim.
Usuyorum sen değil ben
Üşüyorum varlığım değil yanlizlik.
Yürüyorum,
Sesizce
Gidiyorum
Ve
Susuyorum rüyamda.

21.01.2025
23.21