Rüya Şiiri - Korhan Aydın

Bazen hüzünlü desem, bazen de mutlu,
Uğraşıp dururken, hep farklı ama yalnız,
Ararken o uzak evinin kaybolan yolunu,
Gerçek mi yalan mı gördüklerin sancısız.

Gösterir hayatı nefesleri, etrafta dolanan,
Kapının dışında her yöne tüm çıplaklığıyla,
Parlayan kar taneleri içinde zıplayıp kaçan
Kuyruk sallayıp fısıldayan sincap mesela.

Her sabah gözlerinde kaybolurken rüya,
Zorlarken hatırlamaya ayrıntıları, karışık,
Döner başın, acayip ama hoş yalanlara,
Hayret ki paylaştıkça sonu daima ayrılık.

Doğru da yok yanlış da, ne duyuyorsak o,
Kirpiklerin bir açılıp kapansa birden ilahi,
Sevgiyle bulunacak aradığın güzel tablo,
Değer bir gün bile olsa kelebekler misali.

Anlayınca unuttuğunu gecenin getirdiği,
Yeni güne uzanan kolların açıp kucağını,
Garip bir huzur olmaz mı ısıtan tüm içini,
Yaşadığını hissettiren günü yakaladığını.