Yatağımın içinde çırılçıplak uzanmış beyaz teniyle,
Yorganıma sarmış kendini
Güneşin son demleri okşarken tenini
Yanına sokulurdum,
Öperdim zarif dudaklarını tekrar tekrar
Doyamazdım tadına,günahlarımı yazardım meleklerle
Hazinesini saklardı kilodunun içinde
Yavaşça uzatırdım elimi
Elim ıslanırken hafiften,
Ay doğardı kasıklarından yukarı doğru
Kayıt Tarihi : 21.1.2020 16:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emir Yıldız 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/01/21/ruya-1130.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!