Rüya Şiiri - Zafer Özkay

Bir gece uykuya dalıyorum,
Uyandığımda selâlar okunuyor,
Bu selâ benimmiş meğer,
Üzerim bembeyaz çarşaf gibi.

Etrafımda bir kalabalık,
Anlamsız bakıyorum,
Bir musalla taşı görüyorum,
Üzerinde bir tabut, ve tabuta dayanmış
kendi resmim.

Düşünüyorum Allah'ım ben ne zaman öldüm,
Nasıl öldüm, niye öldüm,
Sonra koyuyorlar çukura,
Toprak atıyorlar üstüme.

Her yer karanlık,
Kan, ter içinde uyanıyorum,
Ağzımı dayayıp musluğa su içer gibi,
Saat gecenin 3 ü, bir sigara yaktım,
Meğer rüyaymış.

16 Ağustos 2019