Rüya Şiiri - Erdi Şeker

dolaşıyorum nereye gittiğimi bilmeden
lambaların aydınlattığı loş sokaklarda
şehir uyumaya hazırlanıyor
birer birer sönüyor evlerin ışıkları
ıssız sokaklarda virane evler karşılıyor beni sonra
hayat durmuş gibi sanki
rüzgar bile esmiyor artık
ağaçların yaprakları bile kıpırdamıyor
gecenin yorgunluğu teslim alıyor heryeri birer birer
sonra ufacık bir kedi çıkıyor ansızın karşıma
"korkma hayat devam ediyor" der gibi
yaşanmadan geçen zaman dilimlerindeyim yine
tüm uykusuzluğa ve yorgunluğa rağmen
bırakmıyorum işte kendimi bu yaşanmamazlığa
yaşamak herkese inat devam etmek yola
terkedilmişliğin kokusu siniyor içime
yalnızlıkta buluyorum kendimi
gecenin karanlığından niye korkulur ki
ay ve yıldızlar neden vardır ki
bir deniz feneri gibidir ay kaybetmezsin yolunu asla
yıldızlar ise okyanusun dibindeki inci taneleri gibi
ayaklarım yeter artık der gibi
sanki tek bir adım atmaya güç kalmamış
ama ruhum sürüklüyor bedenimi
karanlıklar, yalnızlıklar bu kadar mı güzel olur
herşeye rağmen yine de dinliyorum orkestrasını gecenin
cırcır böceklerinin seslerine köpek havlamaları eşlik ediyor
insanlar uyuyor
doğa kendini yeni bir güne hazırlıyor
ben ise devam ediyorum karanlıkta yol almaya
sessizlikteki sesleri dinliyor
sonra onları anlamlandırıyorum
sen yaşamıyorsun şuanda sivas
rüyalarda yaşarken siz bu yaşanmamış anlarınızı
ben uyumadan görüyorum o rüyayı...