bir başıma oturuyorum sokak ortasında
insanlar durmaya yollar yürümeye başlıyor
bir dalgınlık anında rüyaya dalıyorum
hayır mı şer mi kestiremiyorum
birden uyanıyorum rüyanın korkusunda, yasında
kapınızın açılmasını, ışığınızın yanmasını bekliyorum
yine bir başıma oturuyorum sokak ortasında
sevdaları saymaya başlıyorum zamansız
kanattığın yaralara tuz basıyorum
acımadan kararsız
Kayıt Tarihi : 22.2.2018 22:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ekim 2006
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!