Rüveyda!
Asil sevgilim,
Bilmelisin artık,
Ben en çok gözlerini sevdim senin.
Mavi masmavi,deniz mavisi gözlerini.
Hele o uzunca parmakların yok mu senin.
Ölüm fermanımı yazıyor gibi.
Rüveyda!
Daha dün gibi hatırlıyorum seni,
Genişçe yüzünde mavi gözlerin,
Her akşam yolumu gözlüyor gibi.
Rüveyda!
Sana bir şey itiraf etmeliyim artık.
Bunu bilmek seninde hakkın.
Ben en çok uzun boylu kadınları sevdim.
Birde uzun saçlılarını.
Fakat sen bütün benzetmelerden uzaksın.
Rüveyda!
Senin yerine ben ölmeliydim sevgilim.
Fikret EDİŞ
23/10/2009
Liseli bir aşkın üstüne.
Rüveyda unutulmaz sevgili.
Kayıt Tarihi : 4.11.2009 11:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Liseli bir aşkın hikayesi
![Fikret Ediş](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/04/ruveyda-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!