Rutubet kokan hücremde yankılanır
Umutsuzluğun çığlığı.
Bir çocuğun sarı bukleleri süzülür parmaklıkların arasından
- Güneş huzmesi -
Ve ikiye böler hücremi,
Ruhumu
Siyah beyaz.
İnsana duyduğum yakıcı özlemi taşır
Henüz söndürdüğüm mumun hüzünlü kokusu.
Bir anlayan çıkacak mı
İçimdeki zindanı?
Yoksa hep hayalimde mi yaşatacağım
O güneş sarısı bukleleri?
Kayıt Tarihi : 25.5.2020 16:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!