Bilmem ki ne edip neler yapmalı
Huniyle düdükle yol mu açmalı?
Olmadı baksın herkes işine
Ben rütbemi vermem kimseciklere
Hay beni diyorum kendi kendime
İçinden çıkamıyor hiç bir kimse
Oysa ki hepsi de olayın içinde
Atölyede hocalar bile şaşırdı
Top yekûn herkesin aklı karıştı
Anlamadım bende nasıl yarıştı
Finale varmaya az kaldı derken
Ölçüye vursak anca bir karıştı
Taşlama mı haşlama mı oldu bir şeyler
Bundan sonra yolum nereye gider
Bende kestiremiyorum ciğer pareler
Aslında şiir yazacaktım
Hemide hece hece
Selama durduk yine bizim rütbeliye
Biriniz dur deyin içimdeki deliye
Varıp gideyim niyaz etmeye
Bu akıbet gidişat yoksa nereye
Delilik bir sanattır dedi birisi
Söyleyende çok yakın kardeş gibisi
Şiir yazarak eremedik makama
Deli olarak ulaştık ya sonun da
Hay beni sanatı kâr
Adı anılsa Roma’yı yakar
Benim bugün burada tersim mi döndü
Hepsi de senden ben den ötürü
İlk önce tespihi çeker oldum
Namaza bile sonradan durdum
Çokta kolay gelmedim ben bu makama
Pırpırlarım yük olmaz omuzlarıma
Pek te yükseklerde yoktur ki gözüm
Her zorluğa elbet bulurum çözüm
İmparatorlukta gözümüz yoktur dedik
Küçük bir otağ kafi idi şimdilik
Yüzlerde tebessüm bende delilik
Sevgi ve muhabbetle güzel yürekler
Cuma vakti kabul olsun tüm dilekler
...türkmenkızı...
Kayıt Tarihi : 28.6.2017 15:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Satırlar Arası Yolculuk" Kitabımda
TÜM YORUMLAR (1)