binyıl geçmiş nüshası yok
cümle âlem bilir de kendimden saklarım
rüsva olduğumu
oysa her viraj keskin sayılmaz dönersen kendine
insan kendi ölümüne yas tutabilir mi
Sevgi İle Sevgiye Karşı-Etika-164
Aşka gönül ile düşersen yanarsın. Zekâ ile düşersen kavrulursun.
Akıl ile düşersen çıldırırsın. Duygu ile düşersen gülünç olursun.
Aşka düşmezsen kalabalığa karışırsın, ezilirsin.
Sersem sersem bakınıp durma, bir yol seç.
Devamını Oku
Aşka gönül ile düşersen yanarsın. Zekâ ile düşersen kavrulursun.
Akıl ile düşersen çıldırırsın. Duygu ile düşersen gülünç olursun.
Aşka düşmezsen kalabalığa karışırsın, ezilirsin.
Sersem sersem bakınıp durma, bir yol seç.
Rüsva olmak bin yıl önceden, bireysel bir bir hal olmasa gerek. Bin yıllık rüsvalık gibi anlamak lazım. E bin yıllık rüsva olmanın içine ne katarsanız katın hadi. Şimdi bu kısacık şiiri anlamaya çalışmak zaman alır, anlatmaya çalışmak ise zaman ve emek işi değildir. Sosyal ve felsefi yanının ağırlığı altında ezilir insan. İşte bu kısacık şiire kitaplar da yazılabilir ama o da yetmez kanımca.
' insan kendi ölümüne yas tutabilir mi '
Hele şu son dizeye bakın. Son zamanlarda okuduğum en anlamlı dizelerden biridir. bendeki çağrışımları çok güçlüdür. Ve şairini de konuşturmak lazım. Yani şairi bile bu son dizeyi kitaplarla anlatamaz. İşte şiirin gücüdür bu. Şiir budur. Bir dizeye bütün bir dünyayı sığdırmaktır.
Biliyorum ne yazsam üvertür kalır. Saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta