Rüstem Oldu Şiiri - Sevinc Arzulu

Qəlb o ki var ağlasın,
Dərdi-qübar ağlasın.
Qoymayın yar ağlasın,
Ala gözü nəm oldu.

Bir kimsəni sezməyir,
Ağısından bezməyir.
Ürək dərdə dözməyir,
Ağrı- acı cəm oldu.

Tanrı uca qüdrətdi,
Hər verdiyi nemətdi.
Qayğısız və xoşbəxtdi,
Heyf, bəxti kəm oldu.

Yaranı soyub getdi,
Adını oyub getdi.
Dostları qoyub getdi,
Tanrıya həmdəm oldu.

Külək olub əsməyin,
Günün önün kəsməyin.
Ölümə tələsməyin,
Tələsən Rüstəm oldu.