Dünya duydu vesselam, meçhulden gelen sesi
Bir bahar muştuladı, yer, gök, zaman ve mekan
Süslendi...Sanki her yer bir bayram arefesi
Kör gördü, sağır duydu, kalpsiz hissetti o an
Yıktılar kökümüzü, su vermedi topraklar
Savruldu yaprağımız, dört duvarlı bahçede
Şimdi, mevsimler yorgun, hazan oldu baharlar
Gönül suskun, dillerse bilinmeyen lehçede
Gül rüzgara kavuştu, savruldu darmadağın
Bülbülün çilesini çekmeden, anlamadım
İçimde hazin seda, geri gelmez yılların
Hasretini duymadan, oturup ağlamadım
Ne sevda çekti yürek, bilsen Ah u zâr ile
Kah zamana gebeyim, kah zaman bana gebe
Merdivene çıkmadan, yıldızlara uzandım
O’nun kapısı açık, hep beni beklemede
Tıpkı bir Burak gibi, kapıda durakladım
Vuslatıyla boyandım, beyaz mateme girdim
Hayalimde aradım ve aklım parçalandı
Sâyesi ufuklarda dolaştı murâdımın
Âsâra sordu ruhum, dedim hangi asırdı
Bir nefhâ alamadan, gülü soldu, gülzârın
Hasreti yüreğime dağladı, melûl yüzler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!