MUTLULUK GÖZYAŞI
Hep üzüntüden olur ya
Hep kahırdan, acıdan gözyaşı
Dökeriz
Yeter artık bundan sonra
Bu gün güzel geçecek
Artık ıstıraplar, acılar bitecek
Artık mutluluk hiç bitmeyecek
Diye umut ederken
Mutluluk sırra kadem bastı
MUTSUZ İNSAN
Hüzünler uzaklaştı mı diye sor kendine
Evet diyecek belki içinden bir ses
Nefes alıp verdikçe hayat güzel
Sevinçler çoğaldıkça insan yaşar
MUTSUZLUĞA PAYDOS
Mutsuzluk bütün dertlerin başı,
Umutla yaşamak gerek,
Dertler, acılar, ıstıraplara son,
Bundan sonra hep umutla ve sevgiyle,
NEFSİNE UYANLAR İÇİN
Uzak sanki bilinmez gibi
Bilinmez bir yol
Hayal değil bir gerçek
Kaf dağına ulaşmak kadar zor
Sendin tek dayanağım, yeryüzünde
Gittin sen, halim ne olacak ne
Sen teselliydin bendeki her derde
Nerdesin şimdi nerde
ÖLMEYECEK GİBİ
Başıboş yaşıyoruz hiç düşünmeden
Ölmeyecekmişiz gibi, emin kendimizden
Kurtulamıyoruz dünya derdinden
Haberimiz yok bir gün öleceğimizden
ÖLÜM GELMEDEN
Amellerini geçir gözden
Dilini koru kem sözden
Vazgeçme verdiğin sözden
Daha ölüm gelmeden
Her gün binlerce insan ölmekte
Yaşayanlar ise ölümden habersiz
Sanki hiç ölmeyecekmiş gibi
Ama bir an gafletten uyandığın da
Bakar ki, ölüm ne kadar da yakın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!