Ruhuyla Gören Kadın Şiiri - Sezai Güler

R uhum yorgun, bu bedenimde has emanet
U çup gidecek birgün canım herkes gibi elbet
H azan mevsimi çat kapı bana da uğrayacak
U sulca dökülecek sararttığım pir yapraklarım
Y eşilime benimde gelecek elbet veda zamanım
L alelerim boynunu bükecek, ki kurak toprağım
A rdımdan döktüğün gözyaşlarınla sulanacağım.
G eliversen diyorum şimdi sen, hayat ışığım olsan
Ö mrüme güneşim açsan, ufkuma sımsıcak doğsan
R uhuma aksan, can suyum olsan, canıma can katsan
E llerimi hapsetsen, avuçlarında müebbetime tutuklasan
N e olurdu hayata beni, sancısız yeniden bir ben doğursan.
K albimde hala umudunun çarpıntıları var, delice sana atıyorum
A hirime göçmeden başlayacak ikinci bahar, ömre ikinci yorumum
D amla damla akıyorsun içime, taşmıyorum ben seninle doluyorum
I şığın ruhumda nur, adım sayıyor ruhum, nurunda sana yürüyorum
N asılsa o an olacak, kapıma ruhuyla gören o melek gelecek, biliyorum…

S.Güler