Ruhun yükselişi Şiiri - Dağlar Özügüç

Geri dönülemez ayrılıklardan şikayet
Yalnızlık içindeki nefsin girdabıdır
Göklerden gelip madde çukuruna düşmüş
Nefsin terbiyesi köklü bir asalet ile mümkündür
Beden ise ruhun düştüğü en derin zindandır
Topraktan çamurdan gelen bir bedenden
Öz irade ile kurtulmak hiçte kolay değildir
Geç kalınmış letafetli ruhun yükselişi
Onu yücelten gücün rahmetinin eseridir
Gelecekse eğer özlenen yükselişin nuru
O zaman beklemek heyecanlı ve güzel olabilir
Bu işte zaman aşımı yoktur saat tıkır tıkır işler
Gerektiğinde duygular kendi köklerine dönmesini bilirler
Eğer özlemler sorgulanacaksa zemini ilkeli olmalıdır
Rikkatli bir rahmete mahzar olmak için çok ömürler tükendi
Gülmenin bedeli bu denli ağır olmamalıydı