yol tepinirken parmak uçlarımda
yolcuya koşuyor menzil, tıknefes…
yürek dolusu hevesler gümüş kanatlı
ruhun yelkenleri mavi atlastan…
hasret kokuyor gün yorgunu ümitler
bir ikindi sonrası misali, solgun…
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta