Ruhun Gözyaşlarıyla Çizilen Resimler

gözlerimle ayı okşardım serin sonbahar gecelerinde

umutsuz bekleyişlere kucak açardım çogu zaman

boğazdan gecen vapurların oluşturdugu köpüklerde bazen

bazen manzarada üşümüş yavru kedinin titreyen tüylerinde arardım mutluluğu

öyle zor geliyor ki küçük sevinçler yaşatıp

boynu bükük bırakıp gidenleri hatırlamak

her nefesimde ayrı bir hatıra, ve her nefes ömrümü bitirmekte

yağmurun altına giriyorum saklamak için gözyaşlarımı çoğu zaman

anlamasın diye kimse perişan halimi gülümsüyorum yalancıktan

parçalanmış yüreğim ne yazık haline, ne yazık!

ruhumun gözyaşlarıyla kapkara resimler çiziyorum

artık geceleri bürüdü bulutlar, Ay'dan haber alamıyorum

sardı umutsuzca bekleyişler kendimden kaçamıyorum

siyah tuvale siyah kalemimle resimler çiziyorum