Derken melankoli, ezeli dostu hüznün
Kendimi mutlu iken mutsuz hissetme halim işte, sevdiğim şeyleri kaybetme dürtüm
Nereden, kimden kaldı bilmem, sevdiğim her şey yanımda ve henüz hiçbir şeyi kaybetmemiş iken
Ansızın çekip gidecekmiş veyahut bir rüyanın sabahına uyanacakmışım gibi hisler
Beklide bir türlü yüzleşemediğim ve henüz tanışamadığım fobik korkularım vardı
Veyahut küçük masum paranoyalardı ya da herneyse
Varlığından ziyade yokluğunun da zarar verebileceği türden
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta