Şafak vakti,
Günün kızılında,
Bir ışık demetiyle,
Güneşi arkana alda gel.
Kalbinde sızı kalmadan,
Gözlerinde ki gölgeler silinmiş,
Ruhun arınmış olarak gel.
Hayattan yorulmuşluğunu,
Kendi içinde kaybolmuşluğunu,
Kedere dost olmuşluğunu,
Herşeyi unutda gel.
Huzuru bulacağından,
Muhabbete doyacağından,
Ayrılığı unutacağından,
Emin olarak,
Korkularından sıyrılarak gel.
2006
Meniha KayaKayıt Tarihi : 18.8.2006 15:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gözlerinde ki gölgeler silinmiş,
Ruhun arınmış olarak gel. ''
ben de bir şiirimin dizesinden sesleneyim şiirine.
'' elini ruhuna koymadan gelme....''
güzel ve anlamlı bir şiir olmuş...
Muhabbete doyacağından,
Ayrılığı unutacağından,
Emin olarak,
Korkularından sıyrılarak gel.
Çok güzel yorum. Tebrikler ve teşekkürler. Orda ne korku vardır, vuslatta da ayrılık..Muhabbet desen gani..Eyvallah gönlüne sağlık.
TÜM YORUMLAR (2)