Ruhumun Tuvalinde Bir Kadın

Yüzümün hırpani kuytusunda bir adam
Sıcacık dumanı tüten bir baca karşıda
Kibirli gönlümün ıslak ceplerinde kibrit
Kirli sakallı adamlar nefretimin siperinde

Tomarla tutku ruhumun sevişme odasında
Kaybolan huzurlu uykuları çocukluğumun
Yüzümün gölgesi oynaşıyor berrak sularda
Tanımsız yakarılar ruhumun sokaklarında

Saçlarından tutup soyuyorum tüm geçmişimi
Şizofren muştularım bütün tutkumu örseliyor
Yatırıp dizlerime okşuyorum bütün sevgileri
Bir kadın eski perdeli evlerden bana el ediyor

Turuncu düşünüşlerin kapsülleri patlıyor içimde
Aşk, defalarca parçalanıp tekrar bütün olabilmek
Belki de hüzzam bekleyişlerin hüznüne kapılmak
Bilinmez bir menzilde kızgın güneşi avuçlamak

Ruhumun tuvalinde bir kadın, fırçalıyor benliğimi
Binlerce köz oluyor tenim, su arıyor har yüreğim
Bildik bir dalgakıran, belki hüzünle sevişmekteyim
Güzelliğinin panayırında asırlardır şiir dizmekteyim