Ruhumun Tülleri Şiiri - Sadi Yıldırım

Lamiseleri seğirtmekte rahmanî savruluşların,
Satırlarda nakşolunan her bir harfle.
Ne bir adım ileriye geçesi sevdadan,
Ne de ardında kalası, öyle değil mi?

Azığımızda dürülü her ah,
Pelesenk eder O' nun emce kutsallığını.
Otanır şerha şerha yarılmış diller, yürekler,
Her alna şavkıyan sücût mührünce.

Söze hacet yok,
Avdet zamanı şimdi en Gerçek'e.
Demlenir belki lebimizden kağıda sızan duruluk,
İçilmiş değil henüz aşkın şarabı.