Kendime gelmeye ramak kala
Günüm bıkkın, yorgun argın içim
Metanet duvarları yıkık şu ruhumun
Annesini özlediği gibi içimdeki çocuk
Toparlayamadığım ne varsa kırık dökük
Sanki soluduğum hidrojen, oksijen sanıp.
Sokakta karşılaştım.
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.
Devamını Oku
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.