Ruhumun Körfezi Şiiri - Nedim Uçar

Ruhumun körfezinde ararken mutluluğu,
Bir pınar gözesinde aşkıma sarılayım.
Yüreğim enginlerde süzülen beyaz kuğu,
Kılavuzum ol yeter yolumu yarılayım.

Bıraktım anıları geçmişin rüzgarına,
İşledim hüzünleri yüce dağın karına,
Bu günün özlemini bırakmadan yarına,
Kar beyazı yüzünün şavkına vurulayım.

Sapladın yüreğime ayrılık hançerini,
Öyle çok özledim ki o gülen gözlerini,
Donattım çiçeklerle kalbimdeki yerini,
İzin ver de kalbinin tahtına kurulayım.

Bir haber bekliyorum umutlar ülkesinden,
Parelenir bulutlar turnaların sesinden,
Canlanırken anılar yılların ötesinden,
İlkbahar seli gibi sularda durulayım.

Takılırken gözlerim bir ışık huzmesine,
Artık gücüm kalmadı kaderin üzmesine,
Bir çözüm bulmak için ruhumun gezmesine,
Yeni doğan ay gibi peşinde yorulayım.

Yaşayacak aşkımız dünya böyle döndükçe,
Umudun aydınlığı hüzünleri yendikçe,
Yıldızlı gecelerde hep adını andıkça,
Kızaran ufuklardan önüne serileyim.