kalbimden kendini sözlerinin keskin bıçağında kanatarak koparmaya yeltenişlerinden bu yana dinmiyor ruhumun kanaması..
Hislerim incinmiş, hayallerim ölümün uçurumda sallanıyordu.
Bu birazda ruhumun nefes alırken can vermesiydi..
Yüreğimin yaprak dökmüş bahçelerine hayat verenin hayallerimi nefessiz bırakması..
Hangi katil titizlenir hislerin celladı olabilmek için?
Lavinia Nur
Kayıt Tarihi : 30.9.2020 19:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!